Goniopora
Goniopora to rodzaj koralowców LPS z rodziny Poritidae. Są to duże koralowce twarde z dużymi polipami, chociaż w rzeczywistości są blisko spokrewnione z koralowcami twardymi o małych polipach.
Zależność ta jest szczególnie wyraźna w budowie szkieletu. Jednakże Goniopory mają zauważalnie długie, mięsiste polipy, które w zależności od gatunku mogą osiągać długość do 10 cm.
Ze względu na swój kształt nazywane są również koralowcami stokrotkowymi lub po angielsku koralowcami doniczkowymi. Jeśli zostaną podrażnione, mogą całkowicie wycofać te macki do szkieletu.
Kształtem przypominają Alveoporę, różnica między Alveopora i Goniopora polega na tym, że Goniopora ma macki z 24 końcami, podczas gdy Alveopora ma tylko 12 końcówek.
Rozróżnienie między Goniopora i Alveopora jest łatwo możliwe na podstawie liczby macek.
Szczególnie w przypadku gatunków z małymi polipami odróżnienie od Porites i podobnych gatunków może stanowić problem, chociaż gatunek z najmniejszymi polipami, Goniopora stutchburyi, znany jako „dywan miłości”, jest obecnie klasyfikowany do własnego rodzaju Bernardpora.
Cechą szczególną Goniopora może rozmnażać się poprzez dzieci, co jest procesem znanym w nauce jako „fragging”, zasadniczo polegającym na bezpłciowym tworzeniu własnych odgałęzień.
Goniopora ma szeroki obszar występowania od Morza Czerwonego po Ocean Indyjski aż do Pacyfiku jak również na północ od Hongkongu i południowej Japonii.
Zamieszkują różne siedliska na rafie, ale często na obszarach lagun, z których niektóre są bogate w osady.
Żywią się światłem za pośrednictwem zooksantelli, ale często zjadają także pokarm w postaci cząstek, dlatego też dodatkowe karmienie planktonem lub pokarmem kurzym często sprzyja witalności.
Generalnie goniopory potrzebują wyższych wartości odżywczych. Uważa się, że mangan i żelazo są ważnymi pierwiastkami śladowymi.
Zróżnicowany, zmienny przepływ jest korzystny dla dobrego samopoczucia, ale nigdy nie powinien być bezpośredni.
Ponieważ gatunki mogą pochodzić z różnych siedlisk, od mrocznych lagun po rafy, wymagania świetlne mogą wahać się od bardzo niskich do umiarkowanych.
Jeśli Goniopora nie otwiera się i pozostaje zwężona, powinieneś wypróbować kilka miejsc z większym lub mniejszym przepływem i mniej lub bardziej oświetlonym.
Trzeba upewnić się, że w wodzie znajdują się składniki odżywcze i spróbować karmić fitoplanktonem, jajami ostryg lub pokarmem pyłowym.
Większość goniopor ma kolor zielony lub beżowy, rzadziej występują żółto-zielone, czasami niebiesko-fioletowe i bardzo rzadko czerwone.
Szczególnie poszukiwane są wielokolorowe goniopory, takie jak Golden Inferno Goniopora, które są wielokolorowe czerwono-żółte.
Od czasu do czasu pojawiają się także formy czerwono-niebieskie lub zielono-niebieskie, a w Bernardporze spektakularne wielobarwne formy tęczowe na bazie pomarańczy.
